Oslo

დღემ გაიშალა კუპრივით თმები,
ააციმციმა წვრილი თვალები,
ამოიფშვინა ტკბილი ტყის ხმები,
როცა უქუდოდ თოვლში გავედი.

ტალახში ეგდო ვერცხლის ხურდები,
დახვრეტილებს რომ დაეღოთ პირი,
ყელსაბამივით ავკინძე, ვყვირი -
ჩვენ ვართ ჩვენივე თავის ქურდები.

***

The violent flow of violet snow
Fell from our bridge three streets below
In sun it gleamed, with wind it blew
And disappeared before we knew.

The crystal shadow, bluish white
It danced it's dance both day and night
Then smashed our windows, blurred our sight
And kissed the earth with all its' might.

The town it yawned, it sighed and dozed
A dove-grey day was hence proposed
The houses shivered side by side
Brick by brick and window wide.

The flakes they whispered secrets clear
Into the frosty twilight's ear
While I went to the woods with fear
Mind of iron, heart of a deer.

ნუში

             იმ ღამით ისე გაიტაცა ძილმა, როგორც ქარმა - ბუმბული, როგორც არწივმა - ლეში, როგორც მშიერმა - პური. დავიწყების უწონადობასა და ბორკილდადებულ სიმსუბუქეს შორის მიქროდა იქით, საითაც არავის აქვს კბილები, რომ დაკრიჭოს და დაგიღრინოს. გამწარებული ცდილობდა გაეხსენებინა დილით ნაჭამი რძეში ჩამბალი ნუშის ნამცხვრის ტკბილი გემო. თავგანწირვით ეწაფებოდა წუთებს, იმოწაფებდა წამებს, დაჰფოფინებდა, როგორც დამაშვრალი წყალს, მაგრამ სიმტკნარის ნაცვლად ზღვის სიმლაშე უღიტინებდა სასაზე. ამ დროს სასოწარკვეთილებას დაფქული დარიჩინის გემო გადაჰკრავდა ხოლმე და ისიც სუნთქვას წამობით, წამებით იკავებდა.
             ჰორიზონტი ვერტიკალურ ნესტრად ჩაერჭო ქვიშაში, მისმა ანარეკლმა კი მზის კლაკნილ სხივებში გაცურა.
             უეცრად იქუხა და მას ეგონა, მეხმა პირდაპირ თავი გამიპო და ფარატინა ფურცელივით ამაფარფატაო. მიხვდა, რომ არ ასცდებოდა წვიმაში დასველება და აღელვებულმა ნერწყვი ისეთი ხმაურით გადაყლაპა, სულ-გულის სიღრმიდან ექომ უპასუხა.
            პირველი ნოტი რომ ყველაზე რთულია, კარგად ჰქონდა ჩაკლიტული გონებაში. ვერ გაეგო, რისგან დაცვარულიყო ფანჯრის მინები - ოქროსგან, თუ ორთქლისგან? მელანი ერთიანად ჩაუგუბდა თვალებში, ყურები ულისეს ძმობილივით ცვილით ამოივსო. ტკივილს ვეღარ გაუძლო და ნახევარმთვარისებრი ნუშის ნამცხვარი კრატერებიანად გადასანსლა. თვალები რომ ამოუშრა, დაინახა, რომ ბაღში ბუნების სხვა უსარგებლო წანაზარდებთან ერთად ნუშის ხეც იდგა.
           ხიდან ნამცხვრამდე რამდენიმე სინათლის წელიწადი იყო დაწნული თმასავით ჩამოკონწიალებული. სწორედ ამ ხის ნაყოფით შეკმაზული დისკო ჩავარდა მის ცარიელ შიგნეულობაში. სულ-გულის სიღრმიდან კვლავ ექომ ამოსძახა. 

Un nav neviens, lai pateiktu: tavs lietus dārzs - tavs tuksnesis. 

steps

(C)

ნაბიჯ-ნაბიჯ მივდივართ წინ

და ბოლოს მაინც

აღმოვჩნდებით შინ

downer

(C)

Bedtime stories

(C)